موضوعات: "پیام های هفته" یا "بصيرتي"
یکی از موارد قابل توجه در واقعه کربلا گریه اسب امام حسین (ع) در مصیبت آن حضرت است . در زیارت ناحیه مقدسه ، این منظره ی جانسوز را چنین ترسیم فرموده است :
« واسرع فرسک شارداً الی خیامک قاصداً محمحماً باکیاً » اسب شما شیون کنان از شما دور شده ، شیهه کشان و گریه کنان به قصد خیام حرم سرعت گرفت . 4
امیر المومنین فرمود : فرزندم در کربلا عطشان شهید می شود ، و اسب او می رود و شیهه می کشد و می گوید : « الظلیمة الظلیمة من امة قتلت ابن بنت نبیها » فریاد ، فریاد از امتی که پسر دختر پیامبرشان را کشتند . 2
هنگامیکه حضرت ابا عبدالله (ع) روی زمین قرار گرفت ، این حیوان در اطراف حضرت بود و از آن حضرت مواظبت می نمود . عده ای را زخمی نمود و عده ای را از بین برد ، ولی بعد از شهادت شروع به بوییدن و بوسیدن بدن شریف و جسم مبارک آن حضرت نمود ، و در همان حال مانند کسی که عزیز خود را از دست داده فریاد و صیحه می زد و می گریست بحدی که هرکس حاضر بود تعجب کرد.
سپس به طرف خیمه های فاطمیات حرکت کرد و زمانی که آنها مخدرات زین واژگون و یال پر از خون ذو الجناح را دیدند از خیمه ها بیرون دویدند و جامه ها چاک زدند و سیلی بر روی زدند و فریاد « وا محمداه ، واعلیاه ، وا فاطمتاه ، واحسناه ، واحسیناه » از زینب کبری علیهاالسلام و علویات بلند گردید ، بحدی که ملائکه آسمان به تضرع در آمدند . یکی از دختران امام حسین علیه السلام به ذوالجناح گفت : آیا کسی به پدرم آب داد یا تشنه کشته شد ؟
همین که آن اسب این سخن را از او شنید چشمهایش پر از اشک شد و بیرون خیمه ها خود را بر خاک انداخت و آنقدر سر خود ر روی زمین زد تا از دنیا رفت .3
1-بحار الانوار ، ج101، ص322
2-ناسخ التواریخ ، ج3، ص5
3- انوار الشهادة،ص23
گریستن و گریاندن ، جاری شدن سیل اشک یا قطرات آن و یا حتی حال گریه بر خود گرفتن ، مقتل و مرثیه و شعر خواندن در عزای آن مظلوم ، این همه جلوه های غم است که مجالس عزای حسینی را می گرداند و هزاران دل را به کربلا می رساند .
کسی که روز عاشورا را روز گریه ، مصیبت و حزن قرار دهد خداوند روز قیامت را روز فرح و شادی او قرار داده و چشم او را به اهل بیت (ع) در بهشت روشن می نماید .
منبع : بحار الانوار ، ج44 ، ص284
در روایات متعددی وارد شده که مومنین جن بر آن حضرت گریستند ، به صورتی که اشک آنان جاری شد . همچنین در کتب متعددی از شیعه و سنی اشعار آنها ذکر شده است بطوریکه بعضی از شعرا مانند دعبل با شنیدن آن اشعار شعر سروده اند .
سیوطی می گوید : این دو بیت را جنیان در کربلا می گفتند و نوحه می نمودند و مردم بارها شنیدند :
مسح الرسول جبینه فله بریق فی الخدود ابواه من علیا قریش و جدّه خیر الجدود
عده ای از اجنه برای نصرت حضرت سید الشهدا (ع) در وقت خروج آن حضرت از مدینه خدمتش مشرف شدند ولی آن حضرت فرمود :
« موعد ما کنار قبرم ! وقتی من در بقعه ام دفن شدم به زیارت من بیایید.»
الخصائص الحسینیة، ج 120، 121
اندوه قلبی و نفس کشیدن همراه با سوز در غم اهلبیت و امام حسین علیه السلام :
در روایت وارد شده است که این حالت ثواب تسبیح دارد . امام صادق (ع) فرمودند : نفس عزادار در مورد ظلم به ما اهلبیت ، تسبیح است .
احساس درد و الم شدید قلبی :
امام صادق (ع) فرمودند : کسی که قلبش برای ما دردناک باشد ، در روزی که هنگام مرگش ما را می بیند ، شادمان خواهد بود .
حلقه زدن اشک درچشم :
امام صادق (ع) فرمودند : کسی که مصائب ما نزد او ذکر شود و اشک در چشمانش حلقه زند ف خداوند صورت او را بر آتش جهنم حرام می نماید .
گریه صدادار :
تضرع ، ضجه و شیون یکی از مراحل عزاداری بر ابا عبدالله علیه السلام است.
امام صادق علیه السلام فرمودند : هر ضجه و شیونی مکروه است الاّ ضجه و شیون بر حسین علیه السلام .
گریه بی اشک :
ممکن است به دلیل گریه بسیار ، اشک چشم تمام شود ، در این حالت گریه انسان بدون اشک خواهد بود .
گریستن تا حدی که چشم ها زخم شود :
امام رضا علیه السلام فرمودند : همانا ماجرای روز عاشورا ، چشمان ما را مجروح نموده و اشک هایمان را جاری ساخته است .
گریه ی خون :
امام زمان (عج) در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند : اکنون صبح وشام برتی تو شیون می کنم و به جای اشک خون می گریم .
منبع : بحار ، ج44،ص278،290،282،285،284،
ج101،ص317
یک نوع از گریه ، گریه ولایی است . گاهی گریه مومنین و موحدین در نسبتی که از نظر عاطفی بین آنها و پیشوایان دینی برقرار می نمایند معنی پیدا می کند ، مانند گریستن در مصیبتهای پیامبراکرم (ص) و مظلومیت حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) و فرزندان طاهرین آنان . در این میان گریستن بر امام حسین (ع) از معروفترین و شایع ترین گریه ها محسوب می گردد .
اشکهای شیعه ، سیلاب ساز و برانداز نده ی ظالم است .
اشک ، بیانگر شدت بغض شیعه به دشمنان اهل بیت است .
اشک یک لحظه تماشای حوض کوثر است .
اشک شکفتن احساس شیعه است .
گریه در فرهنگ شیعه نوعی عبادت است .
گریه شراب طهور ولایت است .
گریه برحسین (ع)شرابی از خمخانه ی دلهای عاشق است .
گریه بر حسین (ع) تقدیم غمنامه ای در عزای اوست .
گریه بر حسین (ع) یک انتخاب عارفانه ، در مسیر سلوک الی ا… است .
گریه آهنگ مظلومیت حسین (ع) و زینب است .
گریه ، ترانه ی غصه ی قصه های حسین (ع) و زینب (س) است .
گریه ، در زیارت معصوم ، جواب السلام علیکم است .
گریستن ، گوهر فشانی شیعه به احترام خون سید الشهدا (ع) است .
جریان اشک ، جریان زلال خون حسین ( ع) است .
اشک ، تازه نگه داشتن خون حسین (ع) در دفتر تاریخ است .
اشک و خون هردو خانه در قلب دارند و امروز به جای بذل خون ، شیعه برای حسین (ع) بذل اشک می نماید .
اشک ، درود شیعه بر حسین (ع) و لعن همزمان بر دشمن اوست .
و اشک ما کمترین پاداش به فداکاری های حسین (ع) و زینب (س) است .
در زیارت ناحیه مقدسه می فرماید :
ملائکه در دسته های مختلف در آن روز برای عرض تسلیت بر این مصیبت خدمت امیر المومنین (ع) می رسیدند .
1- ملکی که خبر شهادت امام حسین (ع) را برای حضرت رسول (ص) آورد جبرئیل بود . او در حالیکه با خود تربت آن حضرت را آورده بود و بوی خوشی از آن به مشام می رسید ، بالهای خود را باز کرده بود و ناله و گریه می کرد.1
2- جمیع ملائکه ی زمین و آسمان و رضوان و مالک و حاملان عرش بر آن حضرت گریستند.2
3-امام صادق (ع) می فرماید: ملائکه ای که نزد قبر آن حضرت هستند گریانند و از گریه ی آنها همه ملائکه ی هوا و آسمان می گریند. 3
4- امام صادق علیه السلام می فرماید : چهار هزار ملکی که برای نصرت سید الشهدا آمدند و حضرت اجازه نفرمود ، تا روز قیامت نزد قبر آن حضرت گریان و غبار آلود هستند ؛ و رئیس آنها ملکی به نام « منصور » است .4
1-بحار الانوار ،ج45،ص323
2-بحار الانوار ،ج44،ص237
3-بحار الانوار ،ج45،ص207
4-بحار الانوار ، ج45،ص220
