نوحه و گریه جن
در روایات متعددی وارد شده که مومنین جن بر آن حضرت گریستند ، به صورتی که اشک آنان جاری شد . همچنین در کتب متعددی از شیعه و سنی اشعار آنها ذکر شده است بطوریکه بعضی از شعرا مانند دعبل با شنیدن آن اشعار شعر سروده اند .
سیوطی می گوید : این دو بیت را جنیان در کربلا می گفتند و نوحه می نمودند و مردم بارها شنیدند :
مسح الرسول جبینه فله بریق فی الخدود ابواه من علیا قریش و جدّه خیر الجدود
عده ای از اجنه برای نصرت حضرت سید الشهدا (ع) در وقت خروج آن حضرت از مدینه خدمتش مشرف شدند ولی آن حضرت فرمود :
« موعد ما کنار قبرم ! وقتی من در بقعه ام دفن شدم به زیارت من بیایید.»
الخصائص الحسینیة، ج 120، 121
