1-نخستین اصل مهم آن است که خشونت را با خشونت پاسخ ندهید چرا که تنها به تشدید آن می انجامد .
2- تردیدی نیست که عصبی شدن هیچ مشکلی را برطرف نخواهد کرد ، آرام باشید تا بتوانید روند بهبودی او را تسریع کنید و با فکر کردن به مسائل گوناگون حواس خود را پرت کنید تا با او وارد بحث نشوید .
3- به همسرتان در تغییر موقعیت بدنی و مکان تحریک کننده خشم کمک کنید .
4- از به کار گیری رفتارهای مغایر خشم ، مانند شوخی و مزاح دریغ نورزید .
5- امید بدهید. اگر می بینید همسرتان برای بهبودی می کوشد به او امید بدهید درباره تغییر رفتارش صحبت کنید تا متوجه شود که تلاشش از نظر شما پنهان نمانده است .
6-وقتی از شما ناراحت است به او توجه کنید او را مورد محبت و نوازش قرار دهید و بهتر این است که این کار را قبل از اینکه از کوره در برود انجام دهید .
7-ترس و اضطراب را پنهان نکنید و اگر همسرتان از ترس و اضطراب ناشی از رفتارهایش با شما صحبت کرد بدون سرزنش با او همراه شوید و درباره اضطراب خودتان با او حرف بزنید و بگویید زمانی که او عصبی و پرخاش جو می شود می ترسید .
8- مدارا کنید . به همسرتان بفهمانید که شما و فرزندانتان با او مدارا میکنید و درباره تاثیر نامطلوب این رفتار بر فرزندان و زندگی مشترکتان با وی صحبت کنید. اما این صحبت نباید رنگ گله گذاری به خود بگیرد.
9- اعتماد به نفس داشته باشید با وجود اینکه حفظ اعتماد به نفس در این شرایط کار ساده ای نیست ولی با تسلط بر نفس می توان اوضاع را کنترل کنید باید با آرامش خودتان به او برای فرو خوردن خشمش کمک کنید .
10- هنگام خشم همسر ، اذکار زیر را بگویید : یا رئوف و یا رحیم ، حسبی الله ، یا ودود ، یا رقیب
