كارها، از لحظهاى به حسنات و سيئات مىرسند، كه…
استاد علی صفایی حائری:
چه بسا حرفهاى خوبى، كه در جاى خود واقع نشده و خونها ريخته است. چه بسا كارهاى حقّى، كه از راه درست و با هدف درست دنبال نشده است. كارها، از لحظهاى به حسنات و سيئات مىرسند، كه حسن و قبح آنها را و روشها را و شكلهاىشان را بسنجى. و كارها از لحظهاى به صالحات بدل مىشوند، كه انگيزه و جهت آنها را هم در نظر بگيرى. و گذشته از حسن و خوبى عمل و حسن و خوبى شكل و روش آن،به جهت عمل و هدف عمل هم توجه داشته باشى و سعى كنى كه خوبى تو، خوراك باطلى نشود و حقّ تو را،باطلى طعمهى خود نسازد؛ كه بايد حرفها و كارهاى به حقّ تو، از راه حق دنبال شود و با شكل حق و سنّت درست عملى شود و از بدعتها و تجاوزها دور شوند. و با اين همه، كه حقّ را از راه حق و با حق آوردهاى، مواظب باشى كه بازيچهى باطلها نشوى و ناحقّى از تو بهرهبردارى ننمايد.
? #نامه_های_بلوغ ص۱۶۴