احسان یعنی خوبی کردن .
انسان به گونه ای آفریده شده است که غایتش الله است. او عاشق الله و کمال مطلق است
همه ی انسان کمال مطلق را دوست دارند . فقط بعضی ها مصداقش را نمی شناسند و در دنیا به دنبالش می گردند اما بعضی ها مصداقش را می شناسند که الله است و به سراغ الله می روند و راه تقرب به خدا را می جویند .
وقتی ما عاشق الله هستیم ، یعنی می خواهیم شبیه الله بشویم .
سبحانَ رَبّی الاعلی و بِحَمدِه… یعنی عالی ترین رب من
انسان رب های گوناگونی دارد : پدر ، مادر و ….. اما رب اعلایش الله است که صفات و ویژگی های بی نهایت دارد .
هدف از خلقت انسان این است که او به قدرت برسد چنانکه خود او به کمتر از آن راضی نیست..!
سیر انسان در دنیا برزخ ، قیامت و بعد از قیامت سیر به سمت اسماء و قدرتهای الهی است ؛ یعنی انسان این مراحل را سیر می کند تا این اسماء و کمالات را کسب کند و روز به روز مثل خداوند شود .
خداوند یک میدان با عظمت به نام دنیا ایجاد کرده است و بی نهایت برای ما ارتباط قرار داده است و برای هر ارتباط یک قاعده و قانون تا ما بتوانیم به الله نزدیک شویم .
بعضی انسان ها تنها عفو دارند و شامل رحمت عفو می شوند ، اما بعضی دیگر نسبت به دیگران مغفرت دارند، عفو هم دارند که مشمول هر دو می شوند .
عفو یعنی گذشتن از شخص . به دل نداشتن چیزی از اشتباهات دیگران و خیال نداشتن جبران برایشان.
مغفرت یعنی نادیده گرفتن . انگار که شخص هیچ گناهی نکرده است و حفظ می کند دوستی اش را .
خداوند متعال زمینه هایی را در دنیا برای ما فراهم می کند تا دیگران به ما ظلم کنند ، ما هم عفو کنیم و بالاتر از آن حتی مغفرت داشته باشیم .
قرآن می فرماید : کسی که می خواهد مورد عفو و مغفرت خدا قرار بگیرد، باید خودش اهل عفو و مغفرت باشد .
امکان ندارد خداوند با کسی که عرضه دارد دیگران را عفو کند ، جور دیگری رفتار کند .
عفو و مغفرت خدا ، پشت سر عفو بنده و مغفرت اوست.
در ازدواج خداوند تضاد هایی گذاشته است تا در این صحنه تقابل و تضاد ها ، انسان ها بتوانند تمرین تخلق به اسماء الهی کنند .
اگر این سختی ها ، بلا ها ، تضاد ها ، گرانی ها ، شکست ها ، محرومیت ها و آسیب ها نباشد ، انسان به هیچ وجه مثل الله نمی شود.
احسان یعنی زمینه ای پیش می آید که انسان می تواند از خود خروجی داشته باشد . خروجی علمی ، عاطفی ، معنوی و …. برای دیگران داشته باشد و نافع باشد .