یکی از اساتید حوزه نقل می کند : زمانی که طلبه بودم با یکی از دوستانم که می خواست از حوزه برود صحبت می کردم و می گفتم که چرا می خواهی بروی ؟ او دلایلی آورد و گفت می خواهم دبیر شوم . من و دوستانم خیلی به ایشان تاکید کردیم ؛ ولی ایشان نظرشان این بود که این کار را انجام دهد . مدتی گذشت تا این که روز جمعه به جلسه آقای بهجت رفتیم ، به محض این که نشستیم آقا فرمودند : این « قال الصادق و قال باقر علیه السلام » ها را دست کم نگیرید ، فکر نکنید اگر رفتید دبیر شدید آن جا خبری است ، نه ! این طور نیست ، هرچه هست همین جاست .
به قول یکی از اساتیدمان ، وقتی در بعضی از کلاس ها صحبت می شد که خسته شده ایم ، ایشان می فرمودند : کسی که از مکتب امام صادق علیه السلام و در حوزه علمیه قم و سربازی امام زمان علیه السلام خیری نبیند ، کجا می خواهد برود تا برای او خیر نازل شود .
در عظمت و اهمیت طلبگی علامه طباطبایی رحمة الله علیه می فرماید : یک شب خیلی حال و هوای معنوی به من دست داد و توسلی به امام زمان داشتم ، خیلی گله مندانه عرض کردم : آقا ! مثل اینکه هوای ما را ندارید و خلاصه …. همان شب به من فهماندند که ما نوزده سال است هوایت را داریم ، ایشان می فرماید : فردا که از خواب بیدار شدم روی عدد نوزده فکر کردم ، خیلی بررسی کردم ، متوجه شدم که نوزده سال است که معمم شده ام و باید به این لباس احترام گذاشت ؛ زیرا لباس اهل بیت علیهم السلام است .
