امام صادق(ع)
هرگاه اراده كارى كردى، پيش از مشورت با پروردگارت با هيچ كس مشورت مكن. راوى مى‌گويد: «عرض كردم چگونه با پروردگارم مشورت كنم؟»، فرمود: «صد مرتبه مى‌گويى «أستَخِيرُ اللّهَ» (از خدا خير را مى‌طلبم)، سپس با مردم مشورت مى‌كنى، در اين صورت خداوند خير و صلاح تو را بر زبان هركه دوست داشته باشد، جارى‌مى سازد.
«مکارم الاخلاق/ ٣۶٩»
امام صادق(ع)
در كار خود با كسانى مشورت كن كه از خدا مى‌ترسند.
«وسائل الشیعه ۴٢۶/٨»
امام علی(ع)
هرگز بخيل را در مشورت خود دخالت مده، زيرا تو را از احسان و نيکى کردن منصرف مى‌سازد و از تهى‌دستى و فقر مى‌ترساند، و نيز با شخص ترسو مشورت مکن که روحيه تو را در انجام امور تضعيف مى‌کند، و از مشورت با افراد حريص برحذر باش که حرص ورزيدن را از طريق ستمگرى در نظرت زينت مى‌دهند؛ که «بخل» و «ترس» و «حرص»، تمايلات گوناگونى هستند که جامع آنها «سوءظن» به خداوند است.
«نهج البلاغه/ نامه ۵٣»
