مدیریت حوزه علمیه استان مرکزی***

روايت شده كه در زمان پيغمبر صلّى اللَّه عليه و اله تاجرى از مدينه بشام مسافرت ميكرد ولى با كاروانى نميرفت و توكل بر خدا داشت در يكى از سفرها دزدى سر راهش را گرفت و باو فرياد زد كه در جاى خود بايست تاجر ايستاد و بمرد دزد گفت مال مرا بگير و مرا واگذار دزد گفت ترا وانگذارم تاجر گفت پس بمن اجازه ده وضو بگيرم و چهار ركعت نماز بجا آورم دزد گفت هر چه خواهى انجام ده.تاجر وضو ساخت و نماز گذارد بعد دستهايش را بسوى آسمان بلند كرد و گفت:

«يا ودود يا ودود يا ذا العرش المجيد يا مبدئ يا معيد يا ذا البطش الشديد يا فعالا لما يريد أسألك بنور وجهك الذى ملا اركان عرشك و أسألك بقدرتك التى قهرت بها على جميع خلقك و برحمتك‏التى وسعت كل شى‏ء لا اله الا انت يا مغيث اغثنى يا مغيث صل على محمّد و آل محمّد و اغثنى.

ناگاه سواره‏اى كه بر اسب سياه رنگى مايل بزردى سوار بود لباسهاى سبزى بر تن پوشيده بود و نيزه‏اى بدست داشت پيدا شد و بر دزد سخت گرفت با نيزه او را كشت بعد بتاجر گفت بدان كه من فرشته‏اى از آسمان سوم باشم هنگامى كه دعا كردى شنيديم كه درهاى آسمان باز شد جبرئيل فرود آمد و مرا فرمانداد كه اين مرد را بكشم و بدان كه اى بنده‏ى خدا هر گرفتار و غمگين اين دعاى ترا بخواند خداوند گرفتارى او را برطرف كند و او را پناه دهد مرد بازرگان بسلامت بمدينه آمد سپس پيغمبر بآن مرد خبر داد كه خداى اسم‏هاى حسناى خودش را بتو تلقين كرد همان اسمائى كه هر گاه خدا بآنها خوانده شود جواب دهد و هر گاه بواسطه آنها از خدا چيزى بخواهد باو داده شود

منبع:ارشاد القلوب-ترجمه رضايى  ،ج‏1 ، 362 باب چهل و هفتم دعا و بركت و فضيلت آن ص : 355