دختر آیت الله اراکی می گوید :
وقتی وارد مسجد الحرام شدم که طواف را به جای بیاورم ، دیدم اطراف کعبه آنقدر شلوغ است که من قدرت ندارم بدون برخورد با مردان طواف کنم شروع کردم به گفتن ذکر «یا حفیظ و یا علیم »در این حال ناگهان دیدم فضایی به شکل استوانه باز شد و کسی به من گفت : (( خودت را به امام زمانت بسپار و در این فضا با او طواف کن .))
من وارد این محل استوانه ای شدم . دیدم در جلو امام زمان (عج) مشغول طواف هستند و پشت سر آن حضرت شخص دیگری است . من پشت سر امام زمان (عج) مشغول طواف شدم . در این هفت دور ، نه تنها جمعیت را احساس نمی کردم بلکه حتی انگشت کسی هم به دست یا بدن من برخورد نکرد . دستم به لباس حضرت بود ولی چهره ی آن حضرت را ندیدم چون روی آن حضرت به طرف جلو و در حال طواف بودند . همین که دور هفتم تمام شد ؛خود را خارج از آن حلقه یافتم و دیگر امام زمان را ندیدم . افسوس خوردم که چرا به آن حضرت سلام نکردم تا جواب سلامشان را دریافت کنم.
تمنای وصال ؛ خواسته های امام زمان از ما در تشرفات ، ص96