وقتی به فاطمه علیها سلام می دهم ، عظیم ترین و مقدسترین و مهربان ترین مادر را در کنار خود می بینم ، و با التماس می گویم : سلام ای صاحب اختیار من ، به فریادم برس . پناهم بده . برایم دستی به دعا بردار .
اکنون به همراه تو بر در خانه ی خدا می روم . با تو رو به سوی خدا می نمایم .
تو را شفیع درگاه خدا قرار می دهم . با تو به درگاه الهی توسل می نمایم . پیشاپیش حاجاتم نام مقدس تو را بر در خانه ی پروردگارم می آورم ، چرا که وجیهةً عند اللّهی .
در حالی که تو ای بانوی بهشت دست مرا گرفته ای ، من پشت سرت می ایستم تا خدا آبروی تو را ببیند . در پیشگاه الهی وجود مبارکت را نشان می هم و عرضه می دارم :
« خدایا به حق فاطمه ، به مقام فاطمه ، به عظمت فاطمه »
آنگاه امضای تو را به خدا نشان می دهم و از تو می خواهم اگر اعتقادم درباره ی خود و پدر و همسرت را می پذیری ، با اشارتی به من بشارتی دهی . آنجاست که به نام تو و زیر سایه ی تو و با ولایت تو ، پاک و مطهر شده ، مقبول درگاه خدا می شوم
