عالم مهذّب وعظیم الشان جناب سید مرتضی کشمیری قدس سرّه صبح صادق روز جمعه هشتم ربیع الثانی 1268ق در«لکنهو»هندوستان ودر خاندانی که همگی اهل علم وتقوا وفضیلت بودند،چشم به جهان گشود.تاسن 14یا 15 سالگی در خدمت پدر وسایر اساتیدش به پشتکارعجیب بسیاری از علوم راآموخت ودرآنهاصاحب تالیف وتصنیف شد.سپس عازم عتبات عالیات درعراق شدو با همتی عالی به تکمیل مقام های معنوی وعلمی خود پرداخت.
در سال 1291یا1292ق به سبب حضور میرزای بزرگ شیرازی قدس سرّهدر شهر سامراء،این شهر کانون توجه شیفتگان علم وفقاهت شد.سید مرتضی قدس سرّهاز اولین مهاجران به آن شهر بود،اوقات اومستغرق در کار بود؛می آموخت وبسیار مطالعه می کردوچندتدریس داشت.
پس از پایان تحصیل،بیشتر عمر خود را ساکن نجف بود مدتی را نیز در کربلا سپری کرد.در اثر رعایت تقواومراقبت از نفس ،به مقام های بلندی دست یافت و از اوکرامت های بسیاری مشاهده شد .جذابیت معنوی اوسبب شد بزرگانی مانند آیت الله سید علی قاضی قدس سرّه رابه خود جذب کند وآن عالم بزرگ سالیانی از ابتدای سلوک خود را در خدمت سید مرتضی قدس سرّهسپری کند.مرحوم حاج شیخ حسنعلی اصفهانی(نخودکی)،مرحوم آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی،مرحوم آیت الله شیخ مرتضی طالقانی(رضوان الله علیهم ) وبسیاری دیگر از بزرگان علم ومعنا،از دیگر شاگردان او هستند.
این عالم کم نظیر،علاوه بر تبحر وتسلط عجیب درعلوم مختلف؛مانند:فقه،اصول،رجال،درایه،حدیث،حساب،هندو…درزهد،عبادت ومعنویت بی نظیر بود.
مرحوم آیت الله سید عبدالکریم کشمیری قدس سرّهنقل می کرد:«از جناب سید مرتضی پرسیدند آیاکسی را می شناسید که خدمت امام زمان علیه السلام رسیده باشد؟فرموده بود:«آری کسی را می شناسم که از بلاد کفر آمده وخدمت چهارده معصوم علیهم السلاممی باشد.»که مقصودخودش بود که از هندوستان آمده ودائما خدمت چهارده معصوم علیهم السلام بود.
همچنین آیت الله سید عبدالکریم کشمیری قدس سرّهدرباره عبادت او فرمود:«سیدمرتضی در ایوان حرم امیرالمومنین علیه السلامدو رکعت نماز نشسته میخواند ودر آن قرآن را ختم میکرد.»
سرانجام این عالم عمل ومهذّب شب دوشنبه14شوال 1323(یا1321)ق در سن53سالگی وفات کرد ودر یکی از حجره های صحن امام حسین علیه السلام دفن شد.
