حاج جلیل عصری نوبری خاطراتی از صفات و عادتهای رسول ترک را نیز در ذهن داشت و تعریف می کرد . حاج جلیل عصری می گفت :
یکی از ویژگی های حاج رسول این بود که اگر او از خیابان و کوچه و محلی رد می شد که در آنجا جلسه ی روضه و توسل به اباعبدالله الحسین علیه السلام برقرار بود امکان نداشت او بی تفاوت از آنجا رد بشود و برود ، بلکه برای دقیقه های کوتاهی هم که شده در آن جلسه حضور می یافت . او حتی وقتی در روزهای جمعه از خانه اش بیرون می آمد تا به هیئت و جلسه ی خاصی برود در مسیر راهش هر پرچم و نشانه ی هیئت و جلسه ی روضه می شد و چند دقیقه می نشست و بعد دوباره بلند می شد به سوی هیئت و جلسه ای که می خواست برود حرکت می کرد . او در مسیر راهش به هر تعداد هیئت و جلسه ی روضه ای برخورد می کرد برای لحظاتی در همه ی آن مجالس حضور می یافت و بعد از مقداری گریه بیرون می آمد تا در آخر به جلسه و هیئتی که می خواست برود می رسید .
همچنین حاج جلیل عصری می گفت : یکی دیگر از ویژگی ها و خصوصیات حاج رسول این بود که او هر روز صبح وقتی از خانه اش بیرون می آمد و می خواست بسوی بازار و مغازه اش برود ابتدا به زیارت امامزاده ای که در همان نزدیکی های خانه اش در خیابان خیام بود مشرف می شدو بعد از زیارت به مغازه اش می رفت . امکان نداشت که حاج رسول یک روز بدون زیارت آن امامزاده به بازار برود.
