حضرت موسی علیه السلام هنگام مناجات با خداوند درخواست عفو و بخشش برای گنهکاری از بنی اسرائیل نمود ، از مصدر جلال خطاب آمد : هرکس از من آمرزش بخواهد از او درگذرم مگر قاتل حسین .
_کدام حسین ؟
_ همان حسینی که در وادی طور از او صحبت شد .
_ چه کسی او را می کشد ؟
_ امت تجاوز گر و طغیانگر جدّش در سرزمین کربلا او را خواهند کشت ، اسب او رمیده ، فریاد می کشد و در شیهه اش دادخواهی نموده گوید : ای داد !
ای داد از دست امت ستمگری که فرزند دختر پیامبرش را به قتل رساند !
بدن او بر رمل بیابان بی غسل و کفن بماند ، خیامش غارت شود ، حرمش اسیر و در شهرها گردانده شوند ، یارانش به قتل رسند ، و سرهایشان را با سر او بر نیزه زده و در شهر ها بگردانند .
ای موسی کودکانشان از تشنگی هلاک شوند ، بزرگانشان از شدت عطش پوست آنها منقبض و به هم جمع شود. هرچه استغاثه کنند کسی آنها را یاری نکند و پناه جویند و کسی پناهشان ندهد …
ای موسی! هرکس از حسین پیروی نماید ، رحمتم بر او لازم شود .
بدان هرکس بر او بگرید یا دیگران را بگریاند یا حالت گریه به خود بگیرد بدنش را بر آتش جهنم حرام گردانم .
کلید واژه ها : حسین علیه السلام ، کربلا ، تشنگی ، گریه
منبع : بحار الانوار ، 44/308
