فاطمه کلابیه معروف به #امّ_البنین، مادر حضرت عباس(س) بانوی گرانقدری است که فضائل متعددی برای وی نقل شده؛ از جمله:
الف: ادب و احترام امّ البنین نسبت به خاندان وحی؛ ایشان وقتی به خانه امام علی(ع) ورود پیدا کرد پيشنهاد داد به جاي «فاطمه»، که اسم اصلي وي بوده، او را ام البنين صدا زنند تا فرزندان حضرت زهرا(س) از ذکر نام اصلي او به ياد مادر خويش، فاطمه زهرا(س) نيفتند و در نتيجه، خاطرات تلخ گذشته، در ذهن آنها تداعي نگردد.
ب: امام شناسی که از مهمترین شاخصههای حضرت امالبنین است، به گونهای که ایشان این ویژگی را به فرزندان خویش نیز منتقل کردهاند که میتوان تجلی آن را در زمان باخبر شدن ایشان از حادثه کربلا دید، زیرا زمانی که ایشان مطلع میشوند که چهار فرزندشان شهید شدهاند هیچگونه ناله و فغانی سر نمیدهند، و تنها از سلامتی امام حسین(ع) سوال میکنند، ولی زمانی که از شهادت امام خویش آگاه میشود شروع به بیتابی میکنند، که این نکته برخواسته از معرفت بالای ایشان نسبت به جایگاه امامت است.