1- امنیت و شادکامی :
بستر لازم برای لذت بردن از زندگی ، وجود امنیت است . بدون امنیت ، زندگی جلوه ای نخواهد داشت . زیرا شیرینی آن به وسیله ی تلخی ترس از بین می رود .
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید : هیچ خیری …. در وطن نیست ، مگر با امنیت و شادی .
در این کلام ، امنیت و شادمانی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند . امام علی علیه السلام رابطه ی میان این دو مفهوم را به خوبی بیان کرده ، فرموده است : هر شادی ، نیاز به امنیت دارد .
2-سلامت و لذت :
امام صادق علیه السلام می فرماید : لذت زندگی هنگامی قابل درک است که انسان از نعمت سلامت برخوردار باشد . تن بیمار ، زندگی را برای انسان تلخ می کند . اگر سلامت وجود نداشته باشد ، ثروتمند ترین افراد نیز از زندگی خود لذت نمی برند .
امام علی علیه السلام می فرماید : هیچ خیری در زندگی نیست ، مگر با سلامت .
لذت زندگی هنگامی احساس می شود که انسان از عافیت و تندرستی برخوردار باشد .
3- لذت خواب : خداوند در قرآن کریم خواب را مایه راحتی و آسایش معرفی کرده است .
« و جَعَلنا نومَکُم سُباتاً » و خواب شما را مایه آسایش و استراحت قرار دادیم . و در جای دیگری از قرآن کریم آمده است : و اوست که شب را برای شما پوشش قرار داد و خواب را مایه راحتی .
به راستی اگر این رحمت الهی ، نصیب انسان نمی شد ، چه وضعیتی پیش می آمد ؟ !
زندگی بدون شب و خواب ، زندگی پر از درد و رنج و خستگی می بود و در این صورت ، صحبت از آرامش و رضایت از زندگی ، بی معنا می گشت .
4- شوخ طبعی : یکی از زمینه های شادکامی ، خنده و شوخی است . مزاح و شوخی ، فشار روانی انسان را می کاهد و فضای روان را صفا و نشاط می بخشد . کسانی که گرفته و عبوس اند ، روحی خسته و آزرده خواهند داشت . با کمی وخ طبعی و خنده می توان نشاط و شادکامی را برای انسان به ارمغان آورد.
