مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری رضوان الله علیه نقل میکند:یک وقتی در محضرآیت الله شیرازی درسامرا درس می خواندیم دراثنای درس استادبزرگ ما ایت الله سید محمدفشارکی رحمت الله وارد شددرحالی که آثارگرفتگی وانقباض ازصورتش پیدا بود.معلوم بودکه پریشانی ایشان دراثربروز وبابود که در آن زمان در عراق شیوع پیداکرده بود.فرمود:شما مرا مجتهد میدانید یا نه؟عرض کردیم:بلی فرمود:عادل میدانید؟عرض کردیم:بلی(مقصوداین است که از آن هااقراربگیرد که شرایط حکم وفتوی رادارد یانه؟)آن وقت فرمود:من به تمامی شیعیان سامرا از زن ومرد حکم می کنم که هر یک از ایشان یک فقره زیارت عاشورانیابتاٌ ازوالده ی محترم امام زمان علیه السلام بخوانند وآن محترم را نزد فرزندش حضرت ولی امرعجل الله تعالی فرجه الشریف شفیع قرار دهند که آن حضرت,نزد خداوند متعال شفاعت نماید تا خداوند شیعیان رااز این بلا نجات دهد.
مرحوم حائری فرمود:همین که این حکم صادر گردید چون مقام ترس بود همه شیعیان ساکن سامرا اطاعت نمودند ودرنتیجه یک نقر شیعه درسامراتلف نشد در حالی که هر روز ده,پانزده نفرغیرشیعه دراثر وبا تلف می شدند.
منبع: الكلام يجر الكلام, سيداحمد زنجاني, ج1, ص54
