آیت الله سید موسی زر آبادی (1353-1294ق)از علمای بزرگ قزوین، پیشتاز عرصه فقاهت ، زهد ،تقوا وتهذیب نفس بود.مرجع عالیقدر حاج آقای موسی شبیری زنجانی در مورد ایشان فرمودند :اگر در میان علمای شیعه ، دو نفر به طور قطع صاحب کرامت باشد ،یکی از آن ها سید موسی زر آبادی است .سپس فرمودند : ایشان داستان جالبی دارند که من آن را از استاد خود آیت الله ملکی شنیده ام . اصل داستان به نقل آیت الله ملکی ، توسط مرحوم آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی ، از مرحوم آیت الله زر آبادی :
در ایامی که در قزوین ، امام جماعت بودم ، مدتی به سیر و سلوک پرداختم ،به قدری پیش رفتم که پرده ها از جلوی چشمم برداشته شد، دیوار ها در برابر من حائل نبود ، در خانه نشسته بودم ، رهگذر ها را در کوچه و خیابان میدیدم . روزی در کنار سجاده نشسته بودم ، صدایی از زیر سقف اطاق شنیدم که گویند های خطاب به من گفت : حالا که به این مقام رسید های ، اگر بخواهی به مدارج بالاتر و مقامات والاتر برسی ، فقط یک راه دارد و آن ترک اعمال ظاهری است ! گفتم : این اعمال ظاهری با دلایل قطعی و براهین مسلم شرعی به ما ثابت شده است و من تا زنده هستم ، هرگز آن ه را ترک نخواهم کرد . گفت : در این صورت آنچه به تو داده ایم ، از تو پس می گیریم . گفتم : به جهنم . تا این جمله را بر زبان جاری کردم ، آن حال از من گرفته شد ، دیگر نه پشت دیوار را میدیم و نه از درون کسی خبر داشتم و از آن کشف و شهود دیگر هیچ خبری نبود .
تا حدود یک هفته بسیار نارتحت بودم که من پس از سالها تلاش و تحصیل و تهذیب نفس ، چگونه بازیچه شیطان شده بودم ؟ پس از یک هفته به حضرت رسول اکرم (ص) متوسل شدم ، قلبم آرام شد و متوجه شدم که شیطان از این اعمال ظاهری ما ، با آن همه نقصی که دارد ، آنقدر در رنج و عذاب است که سال ها تلاش میکند تا آن را از ما بگیرد . بنابراین تصمیم گرفتم که با تمام قدرت به واجبات و مستحبات بپردازم و در حد توان ، هیچ عمل مستحبی را ترک نکنم و از فضل پرودرگار در پرتوی التزام به شرع مبین ، حالاتی به من دست داد که حالات پیشین در برابر آن بسیار ناچیز بود .
