گریه شدید امام صادق علیه السلام !
گریه و ناراحتی شدید امام صادق علیه السلام برای مومنین در زمان غیبت امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف!
سدير صيرفى مى گويد:
من با سه نفر از صحابه محضر مولای ما حضرت امام صادق صلوات الله علیه رسيديم، ديديم آن بزرگوار بر روى خاك نشسته و مانند شیدای داغدیدهی جگر سوخته گريه مى كرد.
آثار حزن و اندوه از چهره اش نمايان است و اشك، كاسه چشمهايش را پر كرده بود و چنين مى فرمود:
آقای من (خطاب به امام عصر عجل الله تعالی فرجه) غيبت تو خوابم را گرفته و خوابگاهم را بر من تنگ كرده و آرامشم را از دلم ربوده .
آقاى من غيبت تو مصيبتم را به مصيبتهاى دردناك ابدى پيوسته است.
گفتم :خدا ديدگانت را نگرياند اى فرزند بهترين مخلوق ! براى چه اين چنين گريانى و ازديده اشك مى بارى ؟
چه پيش آمدى رخ داده كه اين گونه اشك مى ريزى ؟
حضرت آه دردناكى كشيد و با تعجب فرمود: واى بر شما، سحرگاه امروز به كتاب جفر نگاه مى كردم و آن كتابى است كه علم منايا و بلايا و آنچه تا روز قيامت واقع شده و مى شود در آن نوشته شده، درباره تولد غائب ما و غيبت و طول عمر او دقت كردم
همچنين دقت كردم درگرفتارى مؤمنان آن زمان و شك و ترديدها كه به خاطر طول غيبت او كه در دلهايشان پيدا مى شود و در نتيجه بيشتر آن ها از دين خارج مى شوند و ريسمان اسلام را از گردن برمى دارند….
اينها باعث گريه من شده است
كمال الدين و تمام النعمة ؛ ج2 ؛ ص352