یکی از دوستان از آیت الله بهجت تعریف می کردند :
یک سفر که آیت الله بهجت ( ره ) مشهد تشریف داشتند ، خدا توفیقی به ما داد خدمت ایشان مشرف شدیم . به ایشان گفتم :
آقا می شود یک ذکری به ما بگویید که دائمی باشد ، خیلی بزرگ باشد . من فکر کردم ایشان یک دعاهای خیلی طویل و طولانی را می فرمایند .
فرمودند : « در قبال این ذکری که من دارم به شما می دهم اگر تمام گنج های عالم را جمع کنید، بیاورید بروید در دریاها هرچه مروارید وجود دارد جمع کنید با این ذکری که به شما می دهم برابری نمی کند . »
گفتم : آقا بفرمایید چه ذکری هست که این قدر با همه جواهرات دنیا برابری نمی کند ؟ ایشان فرمودند : « استغفار ، استغفار ، استغفار ؛ اگر بدانید چه هست این استغفار ! چه گنج هایی در این ذکر استغفار نهفته است ! باید بیابید که این استغفار چیست . »
ایشان فرمودند : « زبانتان وقتی به ذکر استغفار باز می شود ، در حقیقت موانع همه برطرف می شود و حوایجتان هم برآورده می شود . اصلا استغفار صیقل دهنده روح است ، شما را نزدیک می کند به خدا » .
