ادامه روش های تبلیغی معصومین( علیهم السلام)
3- پرهیز ازنقل ظنیات
معصومان (علیهم السلام)در تبلیغ دین از کلام وحی و امور عقلی قطعی استفاده می کردند و از نقل ظنیات و اموری که بر پایه علم و عقل استوار نبود پرهیز داشتند.
روش آنان در تبلیغ چیزی جز آن چه خداوند متعال دستور داده است نبود.قرآن کریم از نقل و پذیرفتن سخنان غیر علمی نهی می فرماید:
“ولا تَقفُ ما لیسَ لکَ بِه عِلمٌ إنّ السّمعَ و البَصَرَ والفُؤادَ کلّ اولئکَ کان عنه مَسوولا"1
آثار مکتوب و منقول از اهل بیت(سلام الله علیهم) به خوبی بیانگر این است که ایشان از نقل مطالب مبتنی بر ظن و گمان پرهیز داشتند.به همین جهت با قاطعیت اعلام می کردند که:اگر چیزی از ما شنیدید بر قرآن کریم و عقل صحیح عرضه کنید ،اگر مخالف آنها بود از ما نیست. 2
4-استفاده از هنر
استفاده از ابزارهای مشروع و جذاب از ضرورت هایی است که در طول تاریخ مطرح بوده و در عصر حاضر ضرورت مضاعف پیدا کرده است.
قرآن کریم به عنوان معجزه جاویدان پیامبر اعظم (صلوات الله علیه وآله)علاوه بر اینکه از نظر محتوا بسیار غنی است از نظر فصاحت و بلاغت و ترکیب کلمات فوق العاده زیبا و دلنشین است و خداوند متعال از قرآن به “احسن الحدیث” یاد کرده است.3
ائمه قرآن را با آهنگ خوش و جذاب تلاوت میکردند و به مؤمنان سفارش می کردند قرآن را زیبا و با لحن و آواز خوش تلاوت کنند:
“زَیّنوا القرآن باًصواتکم"4
این خصیصه در امر تبلیغ چنان موثر است که پیامبران الهی همگی خوش صدا بوده اند چنان چه امام صادق (علیه السلام) می فرماید:
“ما بَعَثَ الله عَزوجلّ نبیاٌ إلّا حَسَنَ الصّوت” 5
سخنرانی های حضرت علی (علیه السلام) به قدری زیبا و دلپذیر بوده است که برخی راز ماندگاری آن ها را مدیون زیبایی و فصاحت خطبه ها و نامه های حضرت می دانند. نهج البلاغه که از زمان تدوین آن به صورت کتاب ،بیش از هزار سال و از زمان انشاء خطبه هایش حدود هزار و چهار صد سال می گذرد ،هم چنان جایگاه عالی خود را حفظ کرده است.
هم چنین خطبه های امام حسین(علیه السلام ) از مکه تا کربلا فوق العاده مهیج ،احساسی ،زیبا و فصیح و بلیغ بوده است. امام حسین (علیه السلام) تنها کسی است که خطبه های او توانسته است با خطبه های امیر مومنان (علیه السلام) رقابت کند.
پیامبر اکرم (صلوات الله علیه وآله) در دستگاه تبلیغاتی خود چندین شاعر داشت که یکی از آنها “حسان بن ثابت” است.ائمه (علیه السلام) شاعرانی که آموزه های دینی را در لباس زیبای شعر به مردم می آموختند،می ستودند و تشویق می کردند.
1-اسراء/ 36
2-عدة الاصول طوسی/ج2/ص138.
3- زمر/23
4- بحار/ ج89 / ص191
5-کافی/ ج2/ ص616 این مطلب ادامه دارد…….
رضاجان عمریست که گوشه نشین محبتم
این گوشه را به وسعت دنیا نمیدهم یا امام الرئوف
میلاد رضای خدا مبارک باد